Beyler azdı yolundan
Bilmez yoksul halinden
Çıktı rahmet gölünden
Nefs gölüne dalmıştır
Yunus sözü âlimden
Zinhar olma zalimden
Korka durun ölümden
Cümle doğan ölmüştür
Sayfa 195Kitabı okudu
İşbu söze hak tanıktır
Bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide
Kafesten kuş uçmuş gibi
Miskin adem oğulları
Ekinlere benzer gider
Kimi biter kimi yiter
Yere tohum saçmış gibi
Sayfa 188Kitabı okudu
Yüce sultanım
Derde dermanım
Bedende canım
Hü demek ister
Alimsin alim
Doğrudur yolum
Ağzımda dilim
Hü demek ister
Sayfa 176Kitabı okudu
Ben dost ile dost olayım
Ölmezden evvel öleyim
Canımı kurban vereyim
Dünya bâki kalmaz bana
Sayfa 118Kitabı okudu
Gönül yüksekten gezer
Daima yoldan azar
Dış yüzüne o sızar
İçinde ne var ise
Sayfa 75Kitabı okudu
Aşksızlara verme öğüt
Öğüdünden alır değil
Aşksız adem hayvan olur
Hayvan öğüt bilir değil
Sayfa 52Kitabı okudu
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni
Sayfa 28Kitabı okudu
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır
Sayfa 16Kitabı okudu
Sevginin değerini yalnız seven bilir, sevmek de bir bilgelik, bir olgunluk işidir.
Sayfa 9Kitabı okudu
Yok yire geçürdüm güni
Ah n'ideyüm ömrüm seni
Senünle olmadum gani
Ah n'ideyüm ömrüm seni
Geldüm ü geçdüm bilmedüm
Aglayup gussa yimedüm
Senden ayrılam dimedüm
Ah n'ideyüm 'ömrüm seni
Seni bana yår sanurdum
Vana vefâdâr sanurdum
Aygar imişsin bilmedüm
Ah n'ideyüm 'ömrüm seni
